Mój mąż i jego matka zjedli wszystko, co ugotowałam dla siebie i dzieci

Byli zachwyceni tą aktywnością, chętni do skosztowania swoich arcydzieł na kolację. Położyłem Dylan na drzemkę, gdy zbliżała się pora kolacji, spodziewając się spokojnego końca dnia.

Ku mojej wielkiej rozpaczy, kiedy wróciłem do kuchni, odkryłem, że pizze zniknęły. George i jego matka siedzieli w salonie, nonszalancko delektując się ostatnimi kromkami.

Moje wyczerpanie przerodziło się w złość i zapytałem ich głośno, dlaczego zjedli posiłek dla dzieci. Ich zszokowane miny tylko spotęgowały moją frustrację. George próbował mnie uspokoić, ale było już za późno; Byłem zbyt zdenerwowany, żeby słuchać.
Schroniłem się w naszym pokoju, zatrzasnąłem drzwi i upadłem. Dlaczego tylko ja próbowałem? Dlaczego nie widzieli, jak bardzo się zmagam? Lekkie pukanie Lily do drzwi obudziło mnie z rozpaczy. “Mamo, gdzie jest nasza pizza?” zapytała niewinnie.

Ten moment skrystalizował moją determinację. Musiałam walczyć o swoje dzieci i o siebie. Po uspokojeniu Lily ponownie skonfrontowałam się z George’em i moją teściową. Próbowali usprawiedliwić swoje działania, insynuując, że martwią się o moją wagę. To była kropla, która przelała czarę goryczy.

– Wynoś się oboje – powiedziałem spokojnie, stanowczym głosem. Wyjechali, a George spędził noc w domu swojej matki. Ulga, jaką poczułem po ich odejściu, była namacalna.