Profesor i głupek

Nauczyciel podał mu pracę, nie podnosząc głosu, bez komentarza. Ale kiedy odłożył go na stół, powiedział po prostu, patrząc mu prosto w oczy:
„Tak trzymaj. Masz coś wyjątkowego”.

Chłopiec stał tam zamrożony. Nigdy nie słyszał tych słów.
Nigdy, ani w domu, ani tutaj.
Spojrzał na ocenę: 12/20. Niezbyt dobrze. Ale tym razem nie ocena miała znaczenie.

To było zdanie.

Tego samego wieczoru poszedł do domu, wyrwał część papieru, na której było napisane, i powiesił ją na ścianie swojej małej sypialni, tuż nad łóżkiem.